“Het Oude Genezen” – Hoofdstuk 1

Het was vlak voor m’n 30ste verjaardag dat ik een grote doorbraak maakte. Een serie van gebeurtenissen, waarvan ik geloof dat deze “guided” waren, oftewel gestuurd door iets “groters” (daarover later meer), leidde er toe dat ik niet anders kon dan veranderen.

M’n oude patronen “werkten” niet meer. Patronen van hard werken. Vastbijten, als een pitbull. In ambities en in problemen. “Ik neem verantwoordelijkheid”, “ik groei wel door tot het persoon die dit kan bereiken”, was altijd mijn focus. Niets mis mee, overigens. Het is een specifieke vorm van leiderschap die je heel ver kan brengen. Doorgaan in tijden dat het zwaar is. “Opzij, ik fix dit wel”. Het was een mindset die me veel opleverde. Veel vooruitgang, veel succes, veel erkenning. En vooral dat laatste had ik hard nodig.

Maar alle patronen te ver doorgetrokken raken uit balans. We leven in een wereld waar de natuur het voor het zeggen heeft, meer dan de mens. En in de natuur is evenwicht in alle aspecten. Dag en nacht. Seizoenen. Positieve lading en negatieve lading. De natuur houdt dit in stand. En ons lijf bewaakt zelf zijn/haar eigen balans. Je kunt ver doorgaan, maar als je te ver doorgaat trekt je lijf je vanzelf terug. Ziekte, burnout. Het zijn middelen om balans te houden. Gedwongen rust nemen nadat je te lang te veel van je lijf hebt gevraagd. Als het jou “overkomt”, zeg dan: “dankjewel, lichaam. Dankjewel”.

Want je lijf die dit doet, doet dit vóór jou. Niet om je tegen te zitten. Maar om je te helpen. Te voorkomen dat je zelf je eigen ondergang wordt. Dat betekent dat dit en al je andere problemen, er vóór jou zijn. Om je te beschermen. Om iets van te leren. Om van te groeien. Het gebeurd vóór je, niet tegen je. Al zien wij dat niet altijd zo.

Het moment dat al m’n patronen in duigen vielen
Een paar weken eerder was m’n horloge stil gaan staan. Het was een Zwitsers horloge van een merk dat al sinds de 19e eeuw bestaat en zeer gerenommeerd is om hun kwaliteit. Ik had er jaren voor gespaard en was (ben) er enorm trots op. En toen stond het stil. Hoe was dat mogelijk? Mijn intentie met het horloge was altijd geweest om het aan m’n zoon Benjamin te geven als hij gaat trouwen (hij is nu 2). En dat zou, wat duurzaamheid betreft, geen probleem moeten zijn.

Direct nadat ik er achter kwam dat hij stil stond belde ik, op een vrijdagavond, een vriendin van me op die in Londen voor dit merk werkt. Ik zei: “Hij staat stil”. Zij zei: “Dat heb ik in 6 jaar tijd nog nooit meegemaakt”. Ze zei: “Stuur hem maar op, dan laat ik ‘m maken”.

M’n horloge lag vervolgens nog enkele weken thuis. En in een weekend vlak voor m’n 30ste verjaardag ging ik met David, een goede vriend van me, mee naar een zweethut-ceremonie met een sjamaan. Middenin de bossen. Terug in de natuur. Terug naar verbinding. Terug naar ongekende wijsheid die schuilt in de natuur en in ons. Mits we er naar luisteren. En toen klikte het ineens in me. Het kwartje viel. “Het is een nieuwe tijd”. De tijd was letterlijk stil gaan staan als symbool voor een nieuw begin.

Wat dit betekende werd me in de 7 maanden daarna heel snel duidelijk. Alles veranderde sneller dan ik zelf bij kon houden. M’n gedachten. M’n overtuigingen. Hoe ik naar de wereld keek. Wat ik belangrijk vind. M’n waarden. M’n focus. M’n intenties.

Dat is waar dit boek over gaat. Ik neem je mee op die reis, zodat jij hetzelfde kunt doen in jouw leven.

Het moment dat ik begreep waarom m’n horloge stil was gaan staan, was het begin van weer naar m’n hart te gaan luisteren. Te voelen. Te voelen wat speelt. Wat “is”, op dat moment. Want er is alleen het nu.

Het was een oefening in mezelf toestemming geven om nu te gaan verwerken wat “oud” is. Ik was er klaar voor. Dit was het moment. En het was daarbij een oefening om m’n diepste verlangens te gaan ontdekken. Wat ik écht wil. Niet wat ik denk te moeten doen. Niet meer te handelen vanuit een zoektocht naar erkenning. Zoveel van wat ik tot nu toe had gedaan was voort gekomen uit niet kunnen voelen, durven voelen, willen voelen wat echt “is”. Succesvol worden als middel om goed genoeg te zijn. Het was de grootste huls geworden die ik ooit had gecreëerd. En nu was het tijd om daar uit te gaan. Om te voelen. Vrij te zijn. Niet meer te zoeken naar wie je denkt te moeten zijn, maar te zijn wie je bent.

Het betekent niet dat je ineens overal mee moet stoppen, je baan moet opzeggen, vriendschappen moet verbreken of moet scheiden. Het is in mijn ogen een fout die veel mensen maken, om als ze een mentaal/emotionele/spirituele doorbraak maken, alles in één keer te willen veranderen. Maar ook dat is een uitweg. Zo snel mogelijk uit de situatie willen gaan. Zekerheid zoeken dat het nu ook echt gaat veranderen. De les zit echter altijd van binnen. “Before you can go out, you have to go in”, zegt Albert, een goede vriend van me, altijd. Blijf in de situatie. Sta er in. Omarm het. Voel het. Voel het ten volle. Alle aspecten. Adem. Adem er doorheen. Want alles wat je nodig hebt, is je adem. Nu snel uit de situatie willen vluchten zou alleen maar tonen dat je er nog niet van hebt geleerd. Want er echt van leren is zeggen: “Dankjewel voor de les. Dankjewel voor het grotere inzicht. Voor de uitdaging. Voor me te helpen groeien. Meer te worden van wie ik al ben.”

Het is genieten van het proces. Enjoy the process. In volle blijdschap zijn over het proces dat gaande is. Ook al zijn de tijden onzeker, vind je het niet leuk en wil je het anders. In blijdschap genieten van het proces is onze hoogste staat van zijn. En dat is waar we het in het volgende hoofdstuk over gaan hebben.

En het horloge? Die testte ik nog een keer voordat ik ‘m ging opsturen voor service. Niets. Geen beweging in te krijgen. De dag daarna kreeg ik een telefoontje uit Londen. “He Jesse, je horloge doet het gewoon hoor. Heb ‘m ook aangesloten op onze Chronometer-apparatuur hier en alles lijkt keurig in balans.” Waargebeurd. Iets wilde mij vertellen dat het een nieuwe tijd voor me was. En als je dit nu leest, misschien is dat het dan ook wel voor jou.

Mijn intentie is om je in liefde door deze reis te begeleiden. Open je hart. Voel wat je voelt. Adem. En zeg dankjewel tegen alles wat er gaat gebeuren.

Laten we beginnen.