“Het Oude Genezen” – Hoofdstuk 2

En dat is hoe het allemaal begon.

Van angst naar liefde.

Van hoofd naar hart.

Dat is de reis die jij en ik ook gaan maken in dit boek. Ik leid je er doorheen. Het is niet moeilijk, ik zal het praktisch houden en we zullen dit stap voor stap aanpakken. Dat betekent overigens niet dat het niet op sommige momenten pijnlijk zal zijn. Dat er oude dingen naar boven komen, die je lang niet hebt gezien. Maar die wel van grote invloed op je leven zijn geweest. Als dat gebeurt, onthoud 1 ding: alles gebeurt altijd voor een reden, en wat gebeurt, dat kan je aan. Wat zich in je leven voordoet heeft altijd twee kenmerken: het gebeurt altijd op het meest perfecte moment (alleen zien wij dat niet altijd zo – helemaal niet op dat moment), en je krijgt alleen wat je aan kunt.

Perfecte timing

Soms lijkt het alsof alles tegelijkertijd op je af komt. “Oók dat nog”. In mijn reis (leven) zijn financiën (lees: geld) lang een ding geweest. Ik moest een grote business hebben (anders was ik niet goed genoeg, was toen mijn onbewuste overtuiging, die ik zelf pas jaren later zag) en daarom investeerde ik altijd veel (lees: gaf ik veel uit). Investeringen in mijn eigen kennis, in personeel, in nieuwe producten, in advertenties, etc. Maar ik gaf daarmee het geld ook altijd uit. En dus was het er nooit. En ik gaf altijd net wat meer uit dan dat er was. Want in een bedrijf kan je de cash op de bank hebben, maar als je nog openstaande facturen hebt die je moet betalen, of andere “onzichtbare” (oftewel: je kijkt niet goed) verplichtingen hebt, dan kan je het gemakkelijk uitgeven aan de verkeerde dingen. Toen ik na jaren in business m’n financiële situatie écht ging aanpakken en alles begon op te schonen, kwam plotseling alles tegelijk. Alle uitdagingen, om precies te zijn.

Mijn vorige boekhouder had jaren daarvoor een BTW fout gemaakt waardoor we destijds BTW terug hadden gekregen in plaats van hadden betaald. Dat werd gecorrigeerd, met als gevolg: €35.000 openstaande BTW schuld. Daar kwam nog bij dat op zo’n beetje hetzelfde moment een leverancier met de mededeling kwam dat ze te weinig hadden gefactureerd voor goederen die we hadden afgenomen. Dat factureerden ze alsnog. Terecht. Maar het had als gevolg: €15.000 onvoorziene facturen. M’n bedrijf was in de maanden daarvoor enorm goed gegaan. En ik ging denken dat het altijd wel zo zou doorgaan. Ik investeerde door in onze software, zo’n €50.000 euro. Maar toen bleef in de zomermaanden onze omzet achter. Gevolg: Ik had plotseling €100.000 aan openstaande facturen, en niet de cash om het te betalen.

M’n eerste gedachten waren: “Waarom komt dit allemaal tegelijk”. “Waarom gebeurt dit”. “Ik was zo goed bezig m’n financiën op te schonen en nu dit”. Het is gemakkelijk om in een verhaal te belanden, en dat doen we allemaal. De vraag is: Dient dit verhaal vóór je, of tegen je. Maakt het je sterker, of houdt het je vast. Een verhaal dat we verzinnen helpt ons onbewust om ons goed genoeg te voelen over onszelf. Immers als we in ons hoofd iets of iemand anders de schuld geven van onze problemen (ja, we doen dat allemaal), dan ligt het niet aan ons. En hoeven we ons niet slecht te voelen. Een verhaal (dat we verzinnen over een situatie) beschermt ons van de pijn. Maar houdt ons ook gevangen in dezelfde situatie. Het verhaal wat ik mezelf jarenlang had verteld was dat alle uitgaven die ik deed goede investeringen waren. En dat waren ze ook, in zekere zin. Maar ze kwamen niet vanuit met wijsheid het bedrijf managen. Ze kwamen voort vanuit “het bedrijf moet groter” en daarbij (onbewust): “anders ben ik niet goed genoeg”. En dat maakte het een verkeerde drijfveer. Het verhaal dat ik mezelf vertelde over waarom ik deed wat ik deed (geld uitgeven) beschermde me van de pijn van niet goed genoeg te zijn. Immers, als m’n bedrijf hard groeit, dan ben ik wél goed genoeg. Een succesvolle ondernemer. Ik haalde er m’n eer uit. M’n status. Maar net als dat het verhaal je beschermt, houdt je verhaal je ook gevangen in dezelfde situatie. Sterker nog: het bracht me dieper in die situatie, oftewel in de problemen. Namelijk de financiële risico’s die ik daarmee nam.

Kan je je voorstellen dat als ik dit patroon niet had herkend en ik niet op tijd had ingegrepen, het wel eens volledig de verkeerde kant op had kunnen gaan met m’n bedrijf? Ik misschien wel eens failliet had kunnen gaan? Wat was er dan over gebleven van m’n status, die ik zo ontleende aan het bedrijf? Alle patronen in ons leven te ver doorgetrokken raken uit balans. Je moet de universele wetten van timing begrijpen. Van harmonie. Van ritme. Want de timing is immers altijd perfect.

Het leek alsof de timing dramatisch was: namelijk plotseling een ton aan facturen, veel minder omzet dan in het halfjaar daarvoor en geen cash op de bank. Maar toen ik begon in te zien dat de timing eigenlijk perfect was, veranderde niet alleen mijn gevoel over de situatie, ik kon vanuit die mindset m’n situatie ook veel beter veranderen. Want ik was immers begonnen met m’n financiële situatie op te schonen. En bij opschonen, hoort ook al het oude wat nog “open staat”, opschonen. Dat was wat er gebeurde. Die oude BTW schuld, die openstaande leverancier facturen, het kwam allemaal tegelijk. M’n verhaal had gemakkelijk kunnen worden “waarom overkomt mij dit” en “dit is het einde”. Maar de realiteit is: je kiest je eigen verhaal. Bewust of onbewust. Je hersenen willen altijd een betekenis aan een situatie geven, dat is nou eenmaal wat je hersenen doen. Zodra iets gebeurt gaan je hersenen direct zoeken naar “wat betekent dit”. Als ik in mijn verhaal de schuld aan de belastingdienst had gegeven, of aan die leverancier, dan zou het weliswaar (in mijn hoofd) niet aan mij hebben gelegen, maar het zou me compleet vasthouden in die situatie.

Waar het over ging, en waar het eigenlijk altijd over gaat is: “wat kan ik van deze situatie leren”? Hoe kan ik hier van groeien? Hoe helpt het mij om sterker te worden, liefdevoller te worden, meer mezelf te zijn en meer te zijn van wie ik al ben? Hoe helpt het met nieuwe keuzes te maken?

Ik ging kijken naar de situatie als een hoge mate van perfectie. Ongelofelijk, hoe m’n intentie van “ik wil alles nu opschonen” me ook de gelegenheid gaf om alles echt op te schonen. En dat was het niet alleen.

Voor een moment was ik er oprecht van overtuigd dat ik failliet zou gaan. Ik moest de salarissen betalen, BTW, loonheffing, een aantal facturen, en ik had geen cash. Ik deed een promotie de deur uit en ik dacht: “nu moet het echt binnen komen, anders is het over”. En toen kwam het niet binnen. De promotie draaide niet zoals andere promoties dat in het verleden wel hadden gedaan. “Ik ben failliet”, dacht ik. Ik weet nog hoe ik buiten liep. In Amsterdam-Noord, vlak langs het IJ. Het was in de zomer, maar het regende een klein beetje. Ik dacht: “en nu?”. Nu raak ik m’n bedrijf kwijt. Het kantoor. M’n team. Alles wat ik heb opgebouwd. Maar al heel snel zag ik in dat als dat allemaal weg zou zijn, dat me ook weer terug zou brengen naar hoe ik was begonnen. Als één persoon met een missie. En ik zag hoe ik die missie nog steeds zou kunnen leven. Als ik failliet zou gaan, zou ik nog steeds m’n mailinglijst hebben, met al die lezers. Ik had nog steeds een camera. Ik zou nog steeds video’s kunnen maken, blogs kunnen schrijven, die de wereld in kunnen gooien en daarmee mensen kunnen helpen. Ik zou nog steeds m’n missie kunnen leven. En daarmee viel alle spanning van me af.

Ongelofelijk, hoe deze situatie zo perfect was. De perfectie van het opschonen van m’n financiën. De perfectie van me terug brengen naar m’n missie. Niet meer gedreven zijn vanuit de angst om niet goed genoeg te zijn “ik moet een groot bedrijf bouwen”, maar vanuit m’n hart. Vanuit mensen willen helpen met hun gezondheid. Deze situatie kwam niet alleen op het meest perfecte moment, maar gaf me ook precies wat ik nodig had.

Dankjewel universum.

[Mocht je dit nog niet hebben gedaan: neem dan nu een paar minuten denktijd. Wat gebeurde er in je lijf terwijl je dit las? Had je inzichten? Gevoelens? Welke gedachten kwamen er op? Denk daar eens verder over na. Als je objectief zou kijken, zonder oordeel, en helemaal eerlijk naar jezelf, wat haal je hier uit? Ik raad je aan om met een notitieboekje op schoot een paar minuten te gaan schrijven wat je lessen waren in dit deel van dit hoofdstuk.]

Je krijgt wat je aankunt

Ook al willen we het soms niet. De tegenslagen, de uitdagingen, de afwijzing, het falen, het verdriet, wat het ook is. Het dient vóór je. Om te leren. Om er van te groeien. Om meer te worden van wie je in je hart écht bent, en wat je wellicht lang vergeten bent geweest.

Alles wat je tegenkomt in je leven maakt onderdeel uit van je pad. En meestal kan je nog niet zien waar dat pad je naar toe leidt. Je kunt nog niet in de toekomst kijken. Maar als je terug kijkt naar het verleden, kan je wellicht wel gaan zien hoe alles wat tot nu toe is gebeurd, heeft geleid tot het persoon dat je nu bent. Hoe daar ook een hoge mate van perfectie is geweest qua timing, lessen, mensen op je pad, afsluitingen en nieuw begin.

Voor alles wat tot nu toe is gebeurd geldt één gemeenschappelijk goed. Namelijk: Je kon het aan. Je bent er nog. Het was misschien zwaar. Stressvol. Je wilde het misschien niet. Maar je kon het aan.

Misschien zijn er gebeurtenissen in je leven geweest waarvan je nu nog steeds zou willen dat die nooit waren gebeurd. Ik weet niet wat ze zijn, en ik kan daarom niet voor alle gebeurtenissen mijn kijk er hier op geven. Mijn kijk is ook niet interessant. Het gaat er om hoe jij er naar kijkt. Zou je de gebeurtenissen in je leven die nog steeds pijn oproepen, ook anders kunnen gaan bekijken?

Zou je kunnen zien dat er ook voor jou een hoge mate van perfectie is geweest? Dat misschien wel de meest pijnlijke gebeurtenissen in je leven, je ook hebben gebracht waar je nu bent?

Ik geloof dat het niet toevallig is dat je dit nu leest. Wellicht is het jarenlang niet de tijd geweest om oude dingen te gaan verwerken. Mijn verwerking van de grootste pijn in mijn leven, namelijk m’n hele jeugd gepest te zijn geweest, kwam geleidelijk en kwam pas jaren later. Ik had al diverse coaches gehad. Ik was al bij diverse persoonlijke groei events geweest. Jarenlang was ik al bezig geweest met m’n eigen ontwikkeling. Maar dat deel van m’n leven zat diep weg gestopt. Ik durfde het niet te laten zien. Niet aan de buitenwereld, niet aan mezelf. Iets in me wist dat ik dat verhaal ooit naar buiten zo brengen. En geleidelijk kwam het naar boven. Eerst vertelde ik er eens over in een veilige, besloten kring. En ik zag hoe mensen geraakt waren door het verhaal. Hoe mijn (beginnende) heling, hun ook toestemming gaf om ook stukken in zichzelf te helen. Maar het zat nog te diep. En dat was goed.

Je hoeft niet te zoeken naar wat bij jou diep zit. Je hoeft alleen maar te voelen wat zich nu voordoet.

Waarom lees je dit boek?

Wat zoek je?

Wat dient zich in jou voor?

Wat heb je lang niet kunnen voelen, willen voelen of durven voelen?

Neem eens een paar minuten om gewoon te voelen.

Je emoties te voelen.

Met je ogen gesloten naar binnen te gaan.

Ik weet dat dit misschien spannend is geweest.

Misschien wordt je onrustig.

Misschien krijg je de neiging om te gaan eten.

Misschien krijg je de neiging om afleiding te zoeken, bijvoorbeeld door TV te gaan kijken, of op je telefoon, of computer.

Misschien wordt je boos.

Misschien ga je ruzie maken met iemand waar je eigenlijk van houdt.

Maar in alle gevallen: adem.

Je kunt dit aan.

Het is geen tijd meer van er voor weg lopen.

Sta het toe.

Adem.

Laat komen wat komt.

Alle methoden hoe je tot nu toe met die gevoelens bent om gegaan dienden ergens voor op dat moment. Maar nu niet meer. Niet meer vluchten. Niet meer wegstoppen. Voel. Adem. Ook al voel je nu niets. Sluit je ogen en keer naar binnen. Adem diep. Adem naar je hart. Voel je hart. Voel je lijf. En als je moeite hebt om je lijf of je hart te voelen: leg je handen er maar op. En blijf ademen. Wordt stil van binnen. En voel.

Dit mag je nu gaan doen.

……. Neem nu 10 minuten de tijd om met je ogen gesloten, in pure stilte, te voelen.

En?

Wat gebeurde er?

Was er verdriet? Was er boosheid? Het helpt om tijdens de verwerking te schrijven. Zodat je het van je af kunt schrijven.

Of gebeurde er niets? Geen probleem. Alles gebeurt op het juiste moment. Tegelijkertijd lees je dit boek niet zonder reden. Blijf dicht bij jezelf. Blijf voelen. Dat is wat ons leven is. En zie wat er naarmate je doorleest gebeurt. Wat er ook gebeurt: geef het ruimte, voel, geef het toestemming, laat het ontstaan, en voel. Alles wat je nodig hebt is je adem. En zelfs dat gaat vanzelf. Adem er rustig doorheen.

---

Copyright Jesse van der Velde
Alle gepubliceerde hoofdstukken uit dit boek, inclusief alle andere content op deze website en andere websites (oftewel “uitgave”) van Jesse van der Velde/In Gezondheid BVBA (“uitgever”), wordt strikt beschermd door het auteursrecht (copyright). Niets uit deze uitgave mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand, of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch, door print-outs, kopieën, of op welke manier dan ook, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. Dat betekent ook dat, hoe mooi je de artikelen wellicht ook zult vinden en hoe graag je het wellicht ook met anderen zult willen delen, je niets van deze website mag kopieëren, elders mag publiceren, of wat dan ook. Deze website dient uitsluitend voor jou om te lezen.